Loading...
 

opmerkingen bij procedure voor opmerkingen

naar hoofdpagina

Resultaat van de procedure

Mijn eigen tekst

Wie gevraagd wordt een gegeven tekst om te bouwen tot een eigen tekst, moet om te beginnen de gegeven tekst goed lezen. Hen stelt zich dan vragen als: begrijp ik deze tekst? Als ik hem niet begrijp, wat maakt dan dat ik hem niet begrijp. Als de tekst begrepen is, komt de vraag aan de orde of ik wat ik ervan begrijp ook zo zou willen zeggen. Heb ik meer adequate woorden tot mijn beschikking? Zou ik de accenten ook zo leggen? Zou ik meer willen zeggen, of juist dingen willen weglaten.

Een spannend gevecht met de gegeven tekst ontstaat als ik het niet eens ben met de visie. Dat kan op ondergeschikte punten zijn, maar ook heel fundamenteel. Ik kan er dan voor kiezen ondanks dit verschil van mening toch in gesprek te gaan met de tekst. Soms kan ik dat doen enkel om de tekst begrijpelijker te maken. naar mijn idee dan.

Ik kan mij er ook toe zetten aan te geven waar de punten van verschil zitten. Dat doe ik niet rechtstreeks door tegen over die visie mijn visie te zetten, maar subtiel vanuit de aangereikte woorden en de aangereikte structuur van de tekst. Als ik dat doe ga ik de andere visie. maar ook mijn eigen visie beter begrijpen.

Ik kan er ook voor kiezen de visie voor gezegd te houden. Ik kan er niets mee, maar ik ben blij er kennis van genomen te hebben. Het kan om een broodje aap gaan, fake news, een voor mij onbegrijpelijke overtuiging. Ik kan ervan uitgaan dat mensen die de visie delen eraan werken hem zo begrijpelijk en goed mogelijk neer te zetten. Ik hoef alleen een laatste versie te lezen en niet al de meningsverschillen en uitlopers. Ik weet dat mijn eigen visie er naast kan staan. De andere visie en die van mij hebben alleen de tekst om zich mee te delen. Er ontstaat een palet aan visies en de beheerder van de hoofdpagina geeft ordening aan dat palet.

Dialoog

Een opmerking ten aanzien van het losmaken van de visie van een schrijver van het beeld van de schrijver. Als we ervan uitgaan dat taal een onvolkomen vehikel is voor communicatie, dan is het vaak van belang de achterliggende persoon te vinden om daarmee in gesprek (dialoog) te gaan om tot verdere verheldering te komen van het reeds geschrevene. Vaak wordt wat geschreven is verkeerd geïnterpreteerd.


Een opmerking ten aanzien van het losmaken van teksten van de schrijver. Daar is tegenin te brengen dat de provenance wel degelijk belangrijk is. Als we ervan uitgaan dat taal een onvolkomen vehikel is voor communicatie, dan is het vaak van belang de achterliggende persoon te vinden om daarmee in gesprek (dialoog) te gaan om tot verdere verheldering te komen van het reeds geschrevene. Vaak wordt wat geschreven is verkeerd geïnterpreteerd. Als je privacy van de schrijver wil beschermen en/of het ego van de schrijver niet centraal wilt stellen kun je natuurlijk ook met geanonimiseerde identifiers voor personen werken.

Dialoog 2

Taal is een onvolkomen vehikel voor communicatie. Vaak wordt wat geschreven is anders geïnterpreteerd. door de lezer dan door de schrijver bedoeld is. Hoe de lezer de tekst ook begrijpt, de lezer neemt kennis van de visie van een ander. Door te laten zien hoe die visie zich verhoudt tot hun visie laat hen zien hoe hen het geschrevene begrepen heeft. Als de schrijver nog verdere of andere invloed wenst dan kan hen op hun beurt de gemeenschappelijke tekst bijstellen. Toelichting vragen betekent uitstel van het verwerken van de tekst. De tekst wordt gezien als het product van een persoon en niet als het product van een taalgemeenschap. In mijn ogen mag een tekst zelfs pijnlijk en opzettelijk misbegrepen worden. Dat geeft ook een boodschap af. Als niemand de tekst als zijn eigendom ziet, dan doet een storend onbegrip niemand pijn en zien we alleen maar dat iemand de tekst gebruikte om een boodschap over te brengen.

De ander

Daar in elke tekst Alle de ik-persoon is en Alle zichzelf met elke tekst toespreekt is er geen zichtbare jij, geen ander. persoon. Niet personen ontmoeten elkaar hier, maar visies van personen. De ontmoeting vindt plaats in de geest van Alle en de tekst is het resultaat van deze ontmoeting.

Men kan zeggen dat Alle schizofreen is, maar naar buiten toe een geheel wil lijken. Daartoe moet hij de ander in zichzelf verteren. Wat doet de visie van de ander in mijzelf met de visie van mijzelf? Wat omarm ik, wat verwerp ik radicaal, waar zie ik kans de visie te verbeteren, kan ik het scherper, mooier formuleren, kan ik er wat slordigheden uithalen, het bondiger zeggen?

Ik bied de wereld mijn antwoorden op die vragen, niet mijn vragen zelf. Die antwoorden zijn op zichzelf al weer vragen, vragen aan de ander in mijzelf en ook weer aan mezelf

Techniek

Inrichting commentaar

Op het moment kunnen wij de bij-pagina niet gebruiken. Deze is ingericht om de persoon die iets schrijft te identificeren. Dat willen we juist niet. Dat lossen we op door tijdelijk een verwijzing op de hoofdpagina naar een andere hoofdpagina te zetten. Deze fungeert dan zolang als bij-pagina.


Op het moment kunnen wij de bij-pagina niet gebruiken. Deze is ingericht om de persoon die iets schrijft te identificeren. Dat willen we juist niet. Dat lossen we op door tijdelijk een verwijzing op de hoofdpagina naar een andere hoofdpagina te zetten. Deze fungeert dan zolang als bijpagina.

!!! Lengte van teksten
De teksten krijgen een maximale lengte. Welke dat wordt moet ik nog bepalen. Het hangt af van de ervaring. Meer die van lezers dan die van de schrijver.

Knoppen

De situatie:
Mijn aandacht wordt getrokken door een titel en de tekst onder die titel. Ik lees het origineel en vergelijk deze met de kopie die eronder staat.
De knop: Voor die vergelijking zou er een knop kunnen komen. Na activering worden de teksten vergeleken en in de kopie worden de verschillen gemarkeerd.

De situatie: Ik besluit de visie bij te werken.
De knop: De knop staat bij elke titel. Na activering wordt de kopie verwijderd. Een kopie van het origineel komt daarvoor in de plaats. De cursor staat aan het begin van de tekst waarvan ik de visie wil bijstellen

De situatie: Ik ben verantwoordelijk voor een titel.
De knop: De knop staat bij elke titel waar ik verantwoordelijk voor ben. De knop herstelt tot de vorige toestand.
De knop: Staat bij elke titel waar ik verantwoordelijk voor ben. Regelt de afhandeling van verzoeken tot heroverweging.

De situatie: Ik ben verantwoordelijk voor het commentaar.
De knop: De knop staat aan het begin en aan het einde van de commentaar pagina bij diegene die deze verantwoordelijkheid heeft. De knop helpt bij het ordenen van de titels. Alle kopieën zijn buiten beeld. Titels en hun koppen vormen een blok. Een titel kan open en dicht geklapt worden. Titels kunnen verplaatst worden. Er kunnen hoofdstukken worden aangemaakt en opgeheven. Ze kunnen worden benoemd. Er zijn 2 niveaus van hoofdstukken.

geanonimiseerde identifiers

Als je privacy van de schrijver wil beschermen en/of het ego van de schrijver niet centraal wilt stellen kun je natuurlijk ook met geanonimiseerde identifiers voor personen werken, maar deze maken nog verschil tussen personen. Schrijvers blijven teksten als eigen tekst zien, en niet als iets waaraan ze kunnen sleutelen om de tekst tot een uitdrukking van hun visie om te bouwen. Mijn idee is dat we als één persoon schrijven, met vele visies, in vele stijlen, met vele ervaringen.


Als je privacy van de schrijver wil beschermen en/of het ego van de schrijver niet centraal wilt stellen kun je natuurlijk ook met geanonimiseerde identifiers voor personen werken

Communicatie

Vragen

Alle vraagt Alle of hen Alle vragen kan stellen. Het antwoord is: inderdaad. Dat kan niet. We vragen niet om nadere toelichting of verdere uitleg, enzovoort aan een ander, want die ander is er niet. We moeten het doen met de tekst zoals hij voorligt. Als de tekst niet duidelijk is dan zoekt Alle naar welke mogelijkheden hen ziet om de tekst alsnog te begrijpen. Hen vult aan, laat weg, kiest andere woorden, legt andere accenten enzovoort. Als hen de tekst weer doorneemt als dezelfde of een andere persoon kneedt hen de tekst weer verder om de juiste formulering te vinden voor onze visie. Op enig moment komt de tekst tot rust. Dan is onze visie kennelijk gerijpt.


Zie ik goed dat we elkaar niet bevragen in deze procedure?

Geslaagde formulering

Ik ben zeer tevreden over een zin. Ik wil hem erin houden, dus als ik zie dat hij alleen nog in kopievorm aanwezig is, promoveer ik hem onder een nieuwe titel weer tot origineel. Dat kan ik ook doen als ik een tekst meerdere keren wil langs lopen om de visie bij te stellen. Dan plaats ik dezelfde tekst meerdere malen onder steeds een andere titel. Zo geef ik mijzelf de kans er meerdere visies op na te houden.


Stel dat ik zeer tevreden ben met hoe ik dit heb gezegd. Dan vind ik het zonde dat ik de volgende keer deze mooie zin naar de tweede rang verhuis en de keer daarop zelfs weggooi.

Anoniem

Geslacht


Wij proberen de tekst vrij te houden van persoonskenmerken, zodat het de tekst van iedereen afkomstig kan zijn. Daarom is Alle in de hoofdtekst 'hen' en het bezittelijk voornaamwoord dat daarbij hoort 'hun'.


Wij proberen de tekst vrij te houden van persoonskenmerken, zodat het de tekst van iedereen afkomstig kan zijn. Dat proberen wij ook in de hoofdtekst, maar ik zie dat als er naar Alle verwezen wordt met een persoonlijke voornaamwoord er twee gebruikt worden hij en zij. Sinds kort wordt het woord 'hen' gebruikt als genderneutraal voornaamwoord. Idee om dat ook hier te gebruiken?

Sexe

Ook sexe is een persoonskenmerk. Alle moet behalve hun voornaam irl thuis laten, ook hun geslacht verbergen.

Hen en hun

Dat hen en hun is erg wennen. Maar alles went. Wat vreemd aanvoelt is naar jezelf verwezen te zien zonder referentie aan je geslacht. Wat je geslacht is, is je al vroeg in je leven en bij voortduring duidelijk gemaakt. En werd je op rijpere leeftijd ook door je lichaam te verstaan gegeven.


Dat hen en hun is erg wennen.

Gekozen voor hen en hun

In Wikipedia over genderneutrale voornaamwoorden staat te lezen dat 'hen' en 'hun' gekozen zijn als genderneutrale voornaamwoorden. Een geleerde acht de kans dat dit voorstel het gaat redden gering. Voornaamwoorden zijn functiewoorden die grammaticale relaties uitdrukken. Ze zijn onderdeel van een systeem. Dat maakt verandering moeizaam. Ik waag het de voornaamwoorden wel te gebruiken. Ik merk inderdaad dat ik haper als ik ze tegenkom, maar ik weet zeker dat dit op den duur minder gaat worden. Alles went.

Ik ga zelfs een stap verder. Ik gebruik hen en hun niet alleen om het geslacht van de ik-persoon onbekend te laten, ik gebruik ze ook om te omzeilen dat namen voor beroepen vaak een mannelijke en een vrouwelijke variant hebben. Ik neem de variant die historisch gezien als eerste in zwang kwam en verwijs er naar met de genderneutrale voornaamwoorden.


Dat hen en hun is erg wennen.

Off topic

topic over off topic

Alle plaatst hun commentaar op niveau 3. Niveau 2 wordt gebruikt om ingebracht commentaar te ordenen. Dit niveau wordt ingericht door degene die verantwoordelijk is voor de hoofdtekst. Wat er volgens mij altijd moet zijn is een rubriek 'off topic'. Alle plaatst daar het commentaar waarover hen niet zeker is of het voldoende aansluit op het onderwerp van de hoofdtekst. De beheerder van de hoofdpagina verplaatst daar teksten heen die hen niet relevant genoeg vindt ten aanzien van de tekst op de hoofdpagina, maar die wel de potentie heeft dat te worden of het misschien al is in een andere visie.

Niet krampachtig

De aanwezigheid van een rubriek 'off topic' maakt dat Alle niet krampachtig de grens hoeft te bewaken tussen on en off topic. Hen mag elke titel die hen kwijt wil, inbrengen onder het commentaar van elke willekeurige hoofdpagina. Hen hoeft niet te zoeken naar een geschiktere hoofdpagina, of als deze er niet is, een pleidooi te beginnen om een dergelijke hoofdpagina aan te maken. De plaatsing kan een traject inzetten dat tot een dergelijke aanmaak leidt. Alle loopt wel de kans dat hun titel marginaal blijft. Als het lezers die de off topic titels kiezen te lezen, er geen aandacht aan geven, dan blijft het enkel eenmalig gezegd. De beheerder van de hoofdpagina besluit over de termijn dat de tekst aanwezig blijft.

Tegen Quantum grammar syntax

Ik legde aan iemand uit hoe ik denk om te gaan met eventuele commentaren op de teksten op deze website. Deze persoon zag een verwantschap met "quantum grammar syntax". Dat kende ik niet, maar ik zocht het op. Het is een huiveringwekkende theorie. De taal wordt in die theorie gezien als een middel om mensen in de greep te krijgen en te houden. Als bewijs wordt aangevoerd dat wetteksten en contracten zo slecht leesbaar zijn voor de gemiddelde burger. Op basis van die theorie wordt ervoor gepleit staatsverbanden te verbreken, als ik het goed begrijp. Ik mag hopen dat er volgens die theorie een machtsvrije taal bestaat of groeien kan. Vooralsnog moet ik vaststellen dat ik de theorie niet begrijp en een behoorlijke weerstand heb hem ook te leren begrijpen. Ik proef alleen verlangen naar afbraak, van behoefte aan opbouw of herstel merk ik niets. Komen hier stemmen voort uit een gemeenschap die enkel gemeenschap is uit negativiteit?

Mijn houding maakt dialoog met vertegenwoordigers van deze theorie onmogelijk, maar dat doet de theorie zelf ook al. Spreek ik die verfoeilijke taal van de macht zonder deel uit te maken van die macht? Spreekt die ander die alternatieve machtsvrije taal waar hen voor pleit en wil hen daarmee macht over mij krijgen? Wil hen echt mij bevrijden, of zichzelf belangrijk voelen als woordvoerder van een vrijheid? Vrijheid van gemeenschap?

Maar mijn tekst kan hier naast hun tekst komen. Beide zijn we Alle. Hen kan lezen hoe ik erop reageer, ik kan van hun aangereikt krijgen wat ik kennelijk niet begrijp. Ik kan dichtbij hun tekst aangeven wat ik denk te begrijpen en hoe ik het denk te begrijpen. We zullen ongetwijfeld beide in onze bubbels blijven, maar we zullen van elkaars bestaan weten en elkaar enige ruimte geven.

Voor Quantum grammar syntax

Even overwoog ik mij onder deze titel op te stellen als een aanhanger van de quantum grammar syntax om er vervolgens een kopie van te maken en in het origineel mijn onbegrip, twijfels, angsten te verwerken. Het zou een goede demo kunnen zijn van wat naar mijn hypothese de uitwerking kan zijn van mijn aanpak van de teksten hier. Maar ik merk dat ik mij niet op kan stellen als aanhanger van de quantum grammar syntax. Mij enige hoop is dat een aanhanger deze tekst 'overschrijft'. Hen maakt hier een kopie van en bewerkt het origineel.

Een dergelijke tekst zou misschien inhaken op mijn onbegrip, een poging doen twijfels weg te nemen, aangeven waarom er geen reden tot angst is. Maar het kan ook zijn dat een vurige gelovige de kans pakt om ook hier van zijn geloof te getuigen. Ook dat zou fijn zijn. De propaganda duurt maar twee ronden. Als hen hun geloof nog verder wil verspreiden hier, dan zal daar voor gewerkt moeten worden.

Zolang hen dat onder deze titel doet, bepaal ik de grenzen. Maakt hen zelf een titel aan dan bepaalt hen de grenzen. De beheerder van de hoofdpagina kan de discussie nog beïnvloeden door middel van de ordening die hij aan de titels geeft.

Zolang er geen hoofdpagina is waar quantum grammar syntax on topic is, is de discussie te gast op een andere hoofdpagina. Over het toelaten van hoofdpagina's gaan de beheerders van de website.

Jezus redt!

Voor de zesde maal meldt ik mijzelf hier dat Jezus iets zal redden. Vijf maal heb ik mijzelf laten weten dat het logisch is dat er een gevoel van bevrijding ontstaat als je jezelf een bevrijder voorstelt. jezelf en anderen van zijn bestaan weet te overtuigen. Daar wordt je blij van. Er is hoop. Voor de vijfde maal hou ik mijzelf voor dat ik niet in die val wil trappen. Het is een illusie. Ik hoop dat ik mij de volgende keer niet zal herhalen, maar dat ik mezelf laat weten hoe nuttig de illusie is en dat ik met het verwerpen van deze illusie niet als vanzelf zonder eigengemaakte scheppingen kan.


Jezus redt!
naar hoofdpagina